تأثیر ابعاد تصمیم‌گیری در پیشگیری انتظامی ازجرم

زمینه و هدف: توجه ویژه به تصمیم‌گیری صحیح، به‌موقع و اجرای سریع آن در مأموریت‌های محوله از جایگاه و اعتبار خاصی برخودار می‌باشد که می‌بایستی مورد لحاظ قرار گیرد، به گونه‌ای که مدنظر قرار دادن مباحث مدیریتی بویژه اصول و مبانی تصمیم‌گیری از جایگاه خاصی برخوردار است، لذا نیروی انتظامی می‌بایستی در راستای پیشگیری انتظامی از جرم با درک، شناخت و تصمیم‌گیری مناسب، و اجرای به‌موقع ابعاد و شاخص‌های آن در جامعه اقدام لازم را به‌عمل آورد. هدف این پژوهش بررسی تأثیر ابعاد تصمیم‌گیری در پیشگیری انتظامی از جرم (مورد مطالعه مدیران اجرایی سرکلانتری دوم تهران بزرگ) می‌باشد. روش‌شناسی: این پژوهش از نوع کاربردی و به روش کیفی، پس از جمع‌آوری اطلاعات اولیه از طریق مطالعه اسنادی، کتابخانه‌ای و میدانی، با استفاده از ابزار پرسشنامه انجام شده است. جامعه آماری پژوهش 42 نفر از اساتید و مدیران اجرایی شامل؛30 نفر از اساتید گروه پیشگیری انتظامی از جرم دانشگاه علوم انتظامی امین و 12 نفر از رؤسای سرکلانتری دوم فاتب بودندکه نظر به قابل دسترس و محدود بودن تعداد آنها، نمونه‌گیری به ‌صورت تمام‌شمار انجام شد. یافته‌ها: با توجه به معادله رگرسیون و ضریب استاندارد وضعیت داده‌ها نرمال و برابر آزمون t تک نمونه‌ای با سطح معنی‌داری کوچک‌تر از 05/0 با اطمینان 95 درصد بین ابعاد تصمیم‌گیری و پیشگیری انتظامی ازجرم رابطه معنی‌دار مثبتی وجود دارد یافته‌ها نشان از آن دارد که بالاترین تأثیر مربوط به متغیر شناسایی و تشخیص مسئله در پیشگیری انتظامی از جرم است. نتیجه‌گیری: نتایج تحقیق نشان می‌دهد، بیشترین تأثیر ابعاد تصمیم‌گیری را به ترتیب متغیرهای، شناسایی و تشخیص مسئله، طراحی و ایجاد راه‌حل‌ها، انتخاب و گزینش راه‌حل‌ها و ارزیابی راه‌حل‌ها بر تصمیم‌گیری در پیشگیری انتظامی از جرم را دارند. یعنی با ارتقای یک واحد از متغیرهای مدل به ترتیب متغیرهای شناسایی و تشخیص مسئله (248/0)، طراحی و ایجاد راه‌حل‌ها (220/0)، انتخاب و گزینش راه‌حل‌ها  (230/0) و ارزیابی راه‌حل‌ها (210/0) تأثیر را بر تصمیم‌گیری در پیشگیری انتظامی از جرم خواهد داشت.